۱۳۹۲ مرداد ۲۰, یکشنبه

دوزخ

از درون من راهی است به سوی پیوند با مردم گمشده
از درون من راهی است به سوی شهر اندوه
کتیبه در ورودی جهنم

ناله و زاری و غریوشیون در آسمان بی تاره طنین انداز شده
گویی این صداها از ازل دلیل مویه های من بوده است.
دانته، کمدیه خدایان

به تازگی کتاب مجموعه آثار عکاس بزرگ، جیمز نوچوی را با عنوان "دوزخ" خریداری کرده ام. اما از شدت بهت و حزن نمی توانم تا آخر عکس ها را نگاه کنم.

پی نوشت: این مطلب را دیر زمانی نوشته بودم اما حالا بعد از گذشت حدود یکسال هنوز حتی یک فصل کتاب را هم تا آخر ندیده ام. :|
لعنت به دنیای ما آدم ها

هیچ نظری موجود نیست: